« Politiek Den Haag | Drank maakt meer kapot dan je lief is » |
Padvinderij
Deprecated: Array and string offset access syntax with curly braces is deprecated in /var/www/vhosts/polderdom.nl/httpdocs/6voeten/b2evolution/blogs/plugins/_auto_p.plugin.php on line 509
Deprecated: Array and string offset access syntax with curly braces is deprecated in /var/www/vhosts/polderdom.nl/httpdocs/6voeten/b2evolution/blogs/plugins/_auto_p.plugin.php on line 507
Deprecated: Array and string offset access syntax with curly braces is deprecated in /var/www/vhosts/polderdom.nl/httpdocs/6voeten/b2evolution/blogs/plugins/_auto_p.plugin.php on line 507
Deprecated: Array and string offset access syntax with curly braces is deprecated in /var/www/vhosts/polderdom.nl/httpdocs/6voeten/b2evolution/blogs/plugins/_texturize.plugin.php on line 116
In mijn jeugd was er geen scouting, maar waren er padvinders. Daar mocht ik niet bij, want dat was iets katholieks. En wij waren niks.
Als ik nu kijk hoe scouting Nederland zich ontwikkeld heeft over de laatste honderd jaar, dan zie ik dat er niet alleen katholieke padvinders waren, maar blijkbaar is dat gegeven aan mijn ouders voorbij gegaan.
Wat ik me ook nog herinner, maar dan vooral van Koot & Bie volgens mij, is het lied: in 1937 dan gaan we wat beleven, dan komt de Jamboree naar Nederland. Ik ben van zo'n twintig jaar later, dus zelf heb ik dat niet meegemaakt. De oorlog die er vlak na kwam, maakte aan de samenwerking die op gang was gekomen, gauw een eind en pas in 1973 ontstond Scouting Nederland.
Ik had twee vriendinnetjes die wel bij de padvinderij waren. Ik was vooral ontzettend jaloers op het uniform. Ergens bij horen, dat wilde ik ook wel graag. Het grappige is, dat ik nooit, in geen enkele werkkring, een uniform heb hoeven dragen. Ik denk nu nog steeds wel eens dat het wel makkelijk zou zijn, net als die hoofddoek. Niet per se hoeven nadenken over wat je aantrekt 's morgens, maar hup: uniform aan. En nog steeds: ergens bij horen. Hier om me heen lopen allemaal discusmensen rond in mooie blauwe discus-T-shirtjes. Allemaal, behalve ik. En Joop natuurlijk. Dan denk ik: komt dat nou omdat ik er toch niet helemaal bij hoor? Of omdat ze gewoon mijn maat niet hebben?!
Als enig kind hoorde ik trouwens nergens automatisch bij. Ik moest altijd ergens lid van worden of een groepje zoeken om ergens bij te horen. Maar als enig kind heb ik geloof ik ook niet echt de standaardeigenschappen meegekregen die het makkelijk maken om 'ergens bij te horen'. Daarom voel ik me in vrijwel ieder groepje altijd een beetje buitengesloten. Nooit helemaal thuis. Altijd een beetje een buitenbeentje. Ik ben van de week ook weer lid geworden van een clubje. Een politiek clubje deze keer. Toen ik dat naar huis mailde, vroeg mijn man: en? Ben je al voorzitter? Want in het verleden ben ik bij minstens drie of vier clubs eerst bestuurslid geworden voor ik zelfs maar lid was (oja, je moet ook nog wel even lid worden hoor, anders kunnen we je niet aanstellen). 't Is in later jaren ook weer lang een reden geweest, om juist géén lid van een clubje te worden. Omdat ik me er altijd met hart en ziel instortte, ten koste van mezelf en mijn naasten.
En nu? Nu zijn er vooral veel clubjes waar ik absoluut geen lid van zou willen zijn. Clubjes waarvan ik denk: geef mijn portie maar aan fikkie.
Maar padvinder... dat had ik toch wel graag willen zijn!
Christa, mei 2010
Recent comments