Deprecated: Array and string offset access syntax with curly braces is deprecated in /var/www/vhosts/polderdom.nl/httpdocs/6voeten/b2evolution/blogs/inc/_core/_misc.funcs.php on line 5640

Deprecated: Function get_magic_quotes_gpc() is deprecated in /var/www/vhosts/polderdom.nl/httpdocs/6voeten/b2evolution/blogs/inc/_core/_param.funcs.php on line 2225
Christa's Columns

Zo'n dag

  10/05/10 02:00 pm, by , Categories: Algemeen

Deprecated: Array and string offset access syntax with curly braces is deprecated in /var/www/vhosts/polderdom.nl/httpdocs/6voeten/b2evolution/blogs/plugins/_auto_p.plugin.php on line 509

Deprecated: Array and string offset access syntax with curly braces is deprecated in /var/www/vhosts/polderdom.nl/httpdocs/6voeten/b2evolution/blogs/plugins/_auto_p.plugin.php on line 507

Deprecated: Array and string offset access syntax with curly braces is deprecated in /var/www/vhosts/polderdom.nl/httpdocs/6voeten/b2evolution/blogs/plugins/_auto_p.plugin.php on line 507

Deprecated: Array and string offset access syntax with curly braces is deprecated in /var/www/vhosts/polderdom.nl/httpdocs/6voeten/b2evolution/blogs/plugins/_texturize.plugin.php on line 116

Voorlopig maak ik even geen columns voor Discus. We zijn hard op zoek naar nieuwe columnisten voor de broodnodige variatie. Ben je geïnteresseerd? Mail me dan even of neem via Discus contact op met Joop Schouten.

Deze column schreef ik in juli. Ik stuurde hem in voor een wedstrijd. Helaas geen prijs. Zo'n dag was het natuurlijk ook!

Iedereen kent ze. Die dagen dat het niet loopt. Zo'n dag die meestal al begint met een slechte nacht.

De wekker loopt natuurlijk wel gewoon op tijd af. Maar die heeft een sluimerknop. Die je net een keer te vaak indrukt zodat je veel te laat je bed uitkomt. Eten? Ik neem wel een bakje yoghurt mee om op kantoor te eten. Koffie? Ik kan wel een keertje zonder. Wel even douchen en tanden poetsen. Anders blijf ik zeker niet wakker vandaag.

In de parkeergarage sta je drie tellen als een nitwit naar een lege plek te staren tot je je herinnert dat je je auto gisteren buiten hebt laten staan.

Bij dat ene stoplicht gaan er vandaag iedere keer maar twee auto's door omdat de voorste steeds niet oplet.

En omdat je al laat bent, gaat ook de brug nog open. Niet in de spits, maar wel daarna. Nu dus.

Eindelijk ben je bij kantoor. Plek zat in deze zomerperiode. Maar die indraai naar dat ene plekje voor de deur maak je toch net te krap en je ziet dat kleine blauwe autootje bewegen en je weet dat je daar de achterkant van hebt geraakt. Je draait weer uit, voorzichtig, en parkeert je auto veiligheidshalve aan de overkant. Tussen twee bomen. Als je dan wat raakt, is de schade alleen voor jou.

Je loopt naar kantoor en kijkt even naar de schadeplek op dat leuke kleine NIEUWE blauwe autootje. Inderdaad: meer schade dan jouw rechtervoorkant. Je haalt bij de receptie een geeltje en schrijft een briefje voor achter de ruitenwisser. Nee, daar zet je netjes je naam en telefoonnummer op en niet zoiets als: iedereen denkt dat ik heel beschaafd ben, maar u en ik weten beter.

En de dag is nog niet eens begonnen.

Christa, 27 juli 2010

Discriminatie (2)

  06/12/10 12:35 pm, by , Categories: Algemeen

Ik heb het vaak over discriminatie in de een of andere zin van het woord. De onderwerpen die hier aan de Stamtafel besproken worden lenen zich daartoe. Blijkbaar is het heel menselijk om onderscheid te maken. Als ik het rijtje columns eens doorkijk, en dat doe ik af en toe, dan zijn er columns over dik zijn, over zwemmen voor allochtone vrouwen, over roze zaterdag, over inburgering. Maar ook over veiligheid en mishandeling, twee onderwerpen waarbij het ook uitmaakt of je man of vrouw bent.

En vandaag gaat het hier weer over discriminatie. Maar niet alleen hier. Het hele land, de hele wereld bijna, gonst deze week over discriminatie. Woensdag waren er verkiezingen en ruim vijftien procent van de Nederlanders heeft gekozen voor Geert Wilders. Ruim eenzesde van alle nederlanders. Gekozen voor een partij die volgens zijn partijprogramma iedereen etnisch wil registreren. Inclusief een vermelding 'Antilliaan'. Een partij met een leider die het heeft over kopvoddentax, een tsunami van moslims, een fascistische Koran met een haatzaaiende ideologie afkomstig uit een achterlijke cultuur. Een partij bovendien, waarvan je geen lid kunt worden, dus geen inspraak in hebt.
De PVV wijst vooral af wat niet-Nederlands is. Een tsunami van moslims. De helft van alle asielaanvragen komt van mensen die niet in een moslimland wonen. En de mensen die hier een werkvergunning krijgen, krijgen die omdat er geen Nederlanders te vinden zijn die dat werk willen of kunnen doen.

Zeventig procent van ons nationale inkomen komt uit het buitenland en door de groei in China is ons inkomen per gezin de laatste jaren zo'n 300 euro per jaar hoger dan het zou zijn als China die sterke groei niet had doorgemaakt. Nederland is doorvoerland bij uitstek. Schiphol en de haven van Rotterdam zijn daar voorbeelden van.
Zonder buitenland zou Nederland in diepe armoede leven. We zijn bovendien niet in staat om onszelf van eten te voorzien. Er is in Nederland niet genoeg ruimte om voldoende dieren te fokken voor ons dagelijks stukje vlees. Laat staan genoeg ruimte om het graan te verbouwen voor ons dagelijks brood.

Maar, als een van de zes Nederlanders voor een partij kiest, dan heeft die partij ook het recht om in de regering te zitten. De regering moet immers een afspiegeling zijn van het volk. Dus zomaar buitenspel zetten kun je die partij niet. Want daarmee zou je zestien procent van de kiezers buitenspel zetten. Drie jaar geleden is dat overigens wel gedaan met de SP, die toen vijfentwintig zetels in de tweede kamer kreeg, maar niet in de regering kwam. Het kan dus wel.

Wilders in de regering. PVV-ministers op de departementen. De PVV die tot woensdagavond pal stond voor een AOW-leeftijd van 65 jaar en donderdagochtend al nuanceerde dat ze liever dat zogenaamde breekpunt opgeven voor een plekje in de regering.
OK, dat je móet stoppen met werken op je 65e is ook discriminatie. Er zijn zat mensen die graag nog een paar jaar doorwerken, maar dat is nog altijd lastig. Het kan tegenwoordig wel, maar je moet er wel moeite voor doen.

Discriminatie op de werkvloer. Ik maak het in mijn eigen omgeving, een ministerie, niet veel mee. Wel wordt er stevig gediscrimineerd in het voortraject: bij de sollicitatie. Natuurlijk kies je als werkgever voor de beste kandidaat. Maar dan moet die kandidaat wel jong, blank, hoogopgeleid en man zijn. Dan weet je immers zeker dat je de beste hebt? Oud, gekleurd of vrouw, ook al ben je dan nog zo goed opgeleid of heb je nog zoveel ervaring, je hebt een flink streepje achter.

Het grappige is, dat ze bij de ministeries tegenwoordig denken in 'drie, vijf, zeven'. Als je drie jaar op een bepaalde plek zit, wordt het tijd dat je eens om je heen gaat kijken of je niks anders leuks kunt gaan doen. Na vijf jaar gaat je baas je vertellen dat het tijd wordt en als je na zeven jaar nog steeds op dezelfde plek zit, dan 'belemmer je de mobiliteit'. Er is bij een van de ministeries zelfs een soort 'directeurencaroussel'. Ik zie dan al die haagse pikken, pardon, pakken op een soort draaimolen zitten met eromheen allemaal afdelingen die ombeurten zo'n directeur uit die draaimolen plukken.

Het betekent wel, dat ouderen afwijzen belachelijk is. Want ook een jonge kracht wordt geacht na een paar jaar ergens anders te gaan werken. Dus je kunt nooit hardmaken dat je aan zo'n jonge kracht meer hebt als je er in gaat investeren. Bovendien brengen ouderen een enorme ervaring met zich mee en onderzoek heeft uitgewezen dat ze kwa vitaliteit ook al niet onderdoen voor jongeren. En wat ik vorige week al zei: als er straks steeds meer mensen met pensioen gaan, op welke leeftijd dan ook, dan zijn ouderen die wél willen en kunnen werken gewoon hard nodig.

Waar het op neerkomt, is dat je discriminatie blijkbaar niet kunt tegengaan. Dat je met cijfers en bewijzen en onderzoeken kunt komen die aantonen dat het onderscheid wat je maakt, gebaseerd is op valse aannames, maar dat dat niet uitmaakt over hoe de mensen over je denken. En dat je angst niet kunt weghalen met cijfertjes. Angsttherapieën werken dan ook met confrontatie. Wij worden nu geconfronteerd met onze angst. Misschien helpt het.

Christa, juni 2010

Politiek Den Haag

  06/05/10 12:35 pm, by , Categories: Algemeen

Vroeger zei ik: geef mijn portie maar aan Fikkie. Ik ben wel altijd wezen stemmen, en ook altijd op een vrouw, maar ik was niet echt geïnteresseerd in politiek. Dat is de laatste jaren anders. Ik werk voor een ministerie en ik zit hier regelmatig bij politieke discussies. De leeftijd zal ook een rol spelen. Kortom: ik ben inmiddels zelfs lid van een politieke partij!

Landelijke verkiezingen woensdag. Het kan me niet schelen wat je gaat kiezen, als je maar gaat kiezen. Het kiesrecht is een hardbevochten recht en je zou veel van je voorouders behoorlijk laten zitten als je denkt: laat maar, het maakt niet uit. En voor alle nieuwe Nederlanders: bedenk dat je hier met je stem wel degelijk verschil kunt maken. Dat is één van de redenen dat jij of je ouders naar Nederland kwamen, omdat dat deel uitmaakt van onze maatschappij. Stemmen dus. Allemaal.

Het is overigens verrekte lastig om er achter te komen wat de politieke partijen van plan zijn met Den Haag. Daarom is dit debat ook goed, dan kunnen ze het uitleggen. Wat natuurlijk wel bij alle partijen als een paal boven water staat, is dat er te veel ambtenaren zijn. Als ik dan hoor dat er van de 1,2 miljoen aangiften er maar zo'n driehonderdduizend worden opgevolgd (jaja, er waren er al zevenhonderdduizend waar niks mee gedaan wordt – dat alleen al is een schandaal), dan denk ik: hoezo te veel ambtenaren? De politie werft vrijwilligers voor banen die ik als normaal, betalend werk zie. Hoezo te veel ambtenaren?

Maar bezuinigen op het ambtenarenapparaat zal natuurlijk wel gevolgen hebben voor de stad Den Haag. Het huidige bezuinigingsplan voor bezuinigen op rijksambtenaren heeft weliswaar het motto “van werk naar werk”, maar dat zal lang niet in alle gevallen gerealiseerd kunnen worden.
En veel rijksambtenaren wonen in Den Haag en omstreken. Als die werkeloos worden, komen ze uiteindelijk ten laste van hun woongemeente. Want WW duurt niet meer eeuwig, ook al heb je een werkverleden van 36 jaar. En bijstand komt van de gemeente. Wanneer ik 1 januari boventallig word en herplaatsingskandidaat, dan moet ik binnen twee jaar zien ander werk te vinden. Dan ben ik 55. Ik kan je nu al op een briefje geven dat dat heel moeilijk gaat worden. Ondanks mijn capaciteiten en ervaring. Want iedereen heeft er een mooie mond van vol dat ouderen belangrijk zijn op de arbeidsmarkt en dat we allemaal langer door moeten werken, maar ze vergeten dat niemand op mij en al die andere vijftigplussers zit te wachten.
Ja, over tien jaar, als de babyboomers beginnen met pensioen te gaan, of ze nou 65 of 67 zijn, dan liggen alle werkgevers voor me op hun knieën en zullen ze smeken om goede ondersteunende krachten. Maar tot die tijd zou ik ook wel graag een beetje kaas op mijn brood willen verdienen.

Een ander punt van zorg is de zorg. De uitholling van de AWBZ en het onderbrengen van zaken uit die AWBZ bij de gemeente. De gemeentes worden op die manier meer en meer opgezadeld met de kosten voor gehandicapten. Officieel moet de zorg hetzelfde blijven, in de praktijk is het toch vaak heel moeilijk en komt het neer op krimp. De actiegroep “Lekker Stuk” heeft uitgerekend dat gehandicapten het beste uit zijn met links.

Alles is een golfbeweging. Dit ook. Was er een hang naar centralisatie, komt er nu een beweging richting decentralisatie. Dat betekent wel minder rijksambtenaren. Dat wel.

--
Christa, juni 2010

Padvinderij

  05/29/10 12:40 pm, by , Categories: Algemeen

In mijn jeugd was er geen scouting, maar waren er padvinders. Daar mocht ik niet bij, want dat was iets katholieks. En wij waren niks.

Als ik nu kijk hoe scouting Nederland zich ontwikkeld heeft over de laatste honderd jaar, dan zie ik dat er niet alleen katholieke padvinders waren, maar blijkbaar is dat gegeven aan mijn ouders voorbij gegaan.

Wat ik me ook nog herinner, maar dan vooral van Koot & Bie volgens mij, is het lied: in 1937 dan gaan we wat beleven, dan komt de Jamboree naar Nederland. Ik ben van zo'n twintig jaar later, dus zelf heb ik dat niet meegemaakt. De oorlog die er vlak na kwam, maakte aan de samenwerking die op gang was gekomen, gauw een eind en pas in 1973 ontstond Scouting Nederland.

Ik had twee vriendinnetjes die wel bij de padvinderij waren. Ik was vooral ontzettend jaloers op het uniform. Ergens bij horen, dat wilde ik ook wel graag. Het grappige is, dat ik nooit, in geen enkele werkkring, een uniform heb hoeven dragen. Ik denk nu nog steeds wel eens dat het wel makkelijk zou zijn, net als die hoofddoek. Niet per se hoeven nadenken over wat je aantrekt 's morgens, maar hup: uniform aan. En nog steeds: ergens bij horen. Hier om me heen lopen allemaal discusmensen rond in mooie blauwe discus-T-shirtjes. Allemaal, behalve ik. En Joop natuurlijk. Dan denk ik: komt dat nou omdat ik er toch niet helemaal bij hoor? Of omdat ze gewoon mijn maat niet hebben?!

Als enig kind hoorde ik trouwens nergens automatisch bij. Ik moest altijd ergens lid van worden of een groepje zoeken om ergens bij te horen. Maar als enig kind heb ik geloof ik ook niet echt de standaardeigenschappen meegekregen die het makkelijk maken om 'ergens bij te horen'. Daarom voel ik me in vrijwel ieder groepje altijd een beetje buitengesloten. Nooit helemaal thuis. Altijd een beetje een buitenbeentje. Ik ben van de week ook weer lid geworden van een clubje. Een politiek clubje deze keer. Toen ik dat naar huis mailde, vroeg mijn man: en? Ben je al voorzitter? Want in het verleden ben ik bij minstens drie of vier clubs eerst bestuurslid geworden voor ik zelfs maar lid was (oja, je moet ook nog wel even lid worden hoor, anders kunnen we je niet aanstellen). 't Is in later jaren ook weer lang een reden geweest, om juist géén lid van een clubje te worden. Omdat ik me er altijd met hart en ziel instortte, ten koste van mezelf en mijn naasten.

En nu? Nu zijn er vooral veel clubjes waar ik absoluut geen lid van zou willen zijn. Clubjes waarvan ik denk: geef mijn portie maar aan fikkie.

Maar padvinder... dat had ik toch wel graag willen zijn!

Christa, mei 2010

Drank maakt meer kapot dan je lief is

  04/17/10 12:44 pm, by , Categories: Algemeen

Een half jaar geleden zaten we hier dus ook. Toen begon ik mijn column met "in de hemel is geen bier, daarom drinken wij het hier". Op dit moment is er vooral veel as in de hemel. IJslandse as. Volgens mij hadden wij de IJslanders gevraagd om cash en niet om ash. Nu zitten we wéér opgescheept met het IJslandse bank-roet.

Voor een columnist is de stap van drinken naar roken maar een heel kleine. Zeker als die stap via IJsland gezet wordt. Roken en drinken staan natuurlijk niet helemaal los van elkaar. Het zijn allebei sociaal geaccepteerde verslavingen; alcohol en tabak zijn allebei legaal verkrijgbaar; op allebei zit stevige accijns. In dat laatste opzicht heeft de overheid er in feite alleen maar baat bij dat de Nederlander blijft roken én drinken: we betalen er flink voor én we gaan eerder dood, dus dat zijn ook minder kosten.

Het viel mij indertijd niet mee om te stoppen met roken, maar volgende maand is het dertien jaar en vijfentwintig kilo geleden. Stoppen met drinken zou trouwens kilo's schelen, want drinken maakt dik. Niet zozeer de drank die je drinkt, als wel dat je bij een drankje gauw een hapje wil. Bovendien maakt drank de drempel lager, dus zeg je makkelijker ja tegen een hapje ook.

Die lagere drempel is trouwens één van de beste punten van alcohol. Je ontspant er een beetje van (in het begin); het leven ziet er wat rooskleuriger uit (in het begin); je wordt wat vrijer (in het begin). En er zijn natuurlijk heel veel mensen die het bij een beetje alcohol een paar keer per week kunnen houden. Die genieten van een enkel glaasje, die kunnen zonder ook. Die zijn niet verslaafd.

Dat is wel een verschil met tabak. Als je eenmaal verslaafd bent aan tabak, heb je niks aan 'af en toe een sigaretje omdat het lekker is'. Dan moet je. Zodra de nicotine begint af te breken in je lijf, dus zodra je de laatste sigaret uitmaakt, begint je lijf alweer om aanvoer te vragen.

Dat alcoholgebruik met name onder jongeren én ouderen zo sterk is toegenomen de laatste jaren is natuurlijk ook een duidelijk voorbeeld van de stijgende welvaart. Drank is een luxe artikel. Maar de gemiddelde Nederlander wordt steeds rijker ouder en heeft ook steeds eerder de beschikking over geld en dat betekent dat hij steeds meer geld over heeft voor luxe artikelen zoals alcohol. En net als met roken en andere verslavingen: een verslaafde kijkt niet meer naar hoeveel geld iets kost, de verslaving moet bevredigd worden.

Een van de risico's die ik van nabij ken is de samenhang tussen alcohol en depressies. Een depressie is er meestal niet door één reden, het is vaak het gevolg van een opeenstapeling van dingen. Maar alcohol speelt daarbij wél een tegenstrijdige rol. Want van een enkel glaasje word je vrolijk, ontspan je, ga je beter slapen. In het begin. Daarna niet meer. Daarna heb je steeds meer alcohol nodig om hetzelfde effect te bereiken en op den duur bereik je dat effect niet meer. Maar dan is de depressie vaak wel heviger.

En dat is dan nog een link tussen alcohol en depressie: zoals het moeilijk is om te zien dat je alcoholist bent, is het ook moeilijk te zien dat je depressief bent. Vaak heeft de omgeving het eerder in de gaten dan jij. Maar pas als je ziet, pas als je erkent, kun je er iets aan doen.

Nou die IJslanders nog.

::

Een plekje waar ik al mijn columns kwijt kan, oud en nieuw. De meeste zijn columns die ik gemaakt heb voor Radio Discus.

Columns

Search

  XML Feeds

powered by b2evolution CMS
 

This collection ©2024 by admin

Contact | Help | Blog skin by Asevo | blog software | web hosting