Sinds eind december ben ik steeds een paar dagen bij een vriendin in Sneek. Samen met nog een aantal andere vrienden en vriendinnen zorgen we voor haar.
Onze vriendschap was er tot nu toe een die zich voornamelijk afspeelde per mail. Een enkel telefoontje en een of twee keer per jaar zagen we elkaar. Dat was prima. Maar nu ben ik hier steeds een paar dagen. Ik ga mijn eigen gang, als ze me nodig heeft, belt ze.
Ik realiseer me hoe fijn ik het vind om te doen. Het is geweldig om op deze manier nog een paar keer bij haar te kunnen zijn en dit contact te hebben. En ik weet nu al een paar vriendinnen, waarbij ik hoop dat we dit ook ooit eens voor elkaar kunnen doen. Het hoeft geen dagenlang, maar gewoon eens een dagje voor iemand zorgen die dat zelf niet meer kan (maar nog geen verpleeghulp nodig heeft)... Ik hoop dat er ooit ook mensen dit voor mij willen doen.
