« Zondagsrust | En daar staat ie dan » |
De avonturen op het JOpad
Omdat het altijd makkelijker is als iets een naam heeft hebben we het stuk eigen weg waar we de hondjes nu uitlaten het JOpad genoemd, het Jacob Olle pad, naar Herman van Veen.
Er is een pad naar hem genoemd
Wat een straat kon er niet af
Onkruid groeit er, duinroos bloeit er
Het is een stuk buiten de stad
Weinig mensen kom je tegen
Op het Jacob Ollepad
Zelfs een hond keert halverwege weer terug
Het loopt dood... (volledige tekst)
We hebben al menig foto laten zien maar met de regen de laatste tijd wordt het wel steeds moeilijker berijdbaar.
Want naast het pad loopt een rivier, natuurlijk de JOrivier.
Helaas met alle regen is er nu een overstroming, de JOrivier is buiten haar oevers getreden.
Zelfs watervogels komen op de overstroming af.
Met gevaar voor eigen leven bekijkt waterhond Guus de schade
En komt tot de conclusie dat hier de oorzaak van het probleem zit.
Het is de klei, de klei die er voor zorgt dat alles goed groeit maar ook dat de landerijen blinken na de regen.
No feedback yet
En een artikel in de Impulsief van mei 2010
6 voeten in een ledikant is het blog van drie mensen: Con, Christa en Henk. Sinds een paar jaar wonen we in Nieuwolda, halverwege Winschoten en Delfzijl. Het 6-voeten-ledikant is geen standaardbed en ons leven verloopt ook niet altijd via standaardpaden. Daarover schrijven we in dit blog. Als je denkt dat je daar moeite mee hebt, moet je dit blog misschien maar niet lezen.
Reacties